SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ ARTERIA S.A. ZA 2021 ROK

SPIS TREŚCI – SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE GRUPY KAPITAŁOWEJ ARTERIA S.A. ZA 2021 ROK

WYBRANE SKONSOLIDOWANE DANE FINANSOWE4

ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE ARTERIA S.A. ZA 2021 ROK5

1. ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE Z CAŁKOWITYCH DOCHODÓW5

2. ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE Z SYTUACJI FINANSOWEJ6

3. ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE Z PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH8

4. ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE ZE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM9

5. PRZYJĘTE ZASADY RACHUNKOWOŚCI10

6. NOTY I DODATKOWE OBJAŚNIENIA DO SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO24

6.1. Przychody ze sprzedaży24

6.2. Koszty według rodzaju24

6.3. Pozostałe przychody operacyjne24

6.4. Pozostała koszty operacyjne25

6.5. Przychody finansowe25

6.6. Koszty finansowe25

6.7. Podatek dochodowy25

6.8. Efektywna stopa podatkowa26

6.9. Odroczony podatek dochodowy26

6.10. Rzeczowe aktywa trwałe27

6.11. Wartości niematerialne28

6.12. Wartość firmy29

6.13. Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych i pozostałych31

6.14. Należności długoterminowe32

6.15. Pożyczki udzielone32

6.16. Należności handlowe i pozostałe należności33

6.17. Należności podatkowe34

6.18. Środki pieniężne na rachunku34

6.19. Kapitał zakładowy Jednostki Dominującej34

6.20. Kapitał z emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej36

6.21. Kredyty36

6.22. Leasingi42

6.23. Dotacje rządowe45

6.24. Zobowiązania handlowe45

6.25. Pozostałe zobowiązania45

6.26. Bieżące zobowiązania podatkowe46

6.27. Rezerwy krótkoterminowe46

6.28. Aktywa i zobowiązania warunkowe46

6.29. Cele i zasady zarządzania ryzykiem finansowym53

6.30. Instrumenty finansowe54

6.31. Zarządzanie kapitałem54

6.32. Informacje na temat segmentów operacyjnych55

6.33. Transakcje z podmiotami powiązanymi56

6.34. Struktura zatrudnienia62

6.35. Wynagrodzenia62

6.36. Zdarzenia następujące po dniu bilansowym62

7. PODPISY OSÓB SPORZĄDZAJĄCYCH I ZATWIERDZAJĄCYCH SPRAWOZDANIE FINANSOWE63

OŚWIADCZENIE ZARZĄDU ARTERIA S.A. W SPRAWIE RZETELNOŚCI SPORZĄDZENIA SKONSOLIDOWANEGO SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO64

INFORMACJA ZARZĄDU ARTERIA S.A. W SPRAWIE WYBORU PODMIOTU UPRAWNIONEGO DO BADANIA SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO65

WYBRANE SKONSOLIDOWANE DANE FINANSOWE

ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE FINANSOWE ARTERIA S.A. ZA 2021 ROK

1. ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE Z CAŁKOWITYCH DOCHODÓW

Zysk na akcję

2. ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE Z SYTUACJI FINANSOWEJ

3. ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE Z PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH

4. ROCZNE SKONSOLIDOWANE SPRAWOZDANIE ZE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM

5. PRZYJĘTE ZASADY RACHUNKOWOŚCI

5.1Dane Grupy Kapitałowej

Nazwa jednostki sprawozdawczej

Grupa Kapitałowa Arteria S.A.(„Grupa” lub „Grupa Kapitałowa”) składa się z Jednostki Dominującej Arteria S.A. (dalej „Spółka” lub „Jednostka Dominująca”) oraz jej jednostek zależnych.

W okresie sprawozdawczym nie miała miejsca zmiana nazwy jednostki sprawozdawczej.

Siedziba jednostki

Polska

Forma prawna jednostki

Spółka Akcyjna

Państwo rejestracji

Polska

Adres zarejestrowanego biura jednostki

Ulica Stawki 2A Warszawa

ul. Stawki 2A, 00-193 Warszawa, Polska

Podstawowe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej

Polska

Opis charakteru oraz podstawowego zakresu działalności jednostki

Przeważająca działalność Grupy Kapitałowej w raportowanym okresie polegała na świadczeniu usług callcenter, usług outsourcingu, usług wsparcia sprzedaży, usług reklamowych, merchandisingu, usług projektowania i wdrażania systemów informatycznych oraz na doradztwie gospodarczym w zakresie zarządzania.

Nazwa jednostki dominującej

Arteria Spółka Akcyjna

Nazwa jednostki dominującej najwyższego szczebla grupy

Arteria Spółka Akcyjna

Lista jednostek zależnych podlegających konsolidacji

Arteria Management Sp. o. o. – jednostka zależna w 100%,

Mazowiecki Inkubator Technologiczny S.A. – jednostka zależna w 100% („MIT”),

Rigall Arteria Management Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. – jednostka zależna w 100% poprzez udział pośredni przez Mazowiecki Inkubator Technologiczny S.A., jednostka zależna od Arteria S.A. w 100 %. („Rigall”)

Arteria Customer Services Arteria Management Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. (poprzednia nazwa Gallup Arteria Management Sp. z o.o. Sp.k.) – jednostka zależna w 100% poprzez udział pośredni przez Mazowiecki Inkubator Technologiczny S.A., jednostka zależna od Arteria S.A. w 100 % („Gallup”).

Trimtab Arteria Management Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. – jednostka zależna w 100% poprzez udział pośredni przez Mazowiecki Inkubator Technologiczny S.A., jednostka zależna od Arteria S.A. w 100 % („Trimtab”).

Polymus Sp. z o.o. – jednostka zależna w 100%.

Sellpoint Sp. z o.o. – jednostka zależna w 100%, (udział pośredni posiadany poprzez Trimtab),

Arteria Care Services Sp. z o.o. (poprzednia nazwa Arteria Finanse Sp. z o.o.) – jednostka zależna w 100%, (udział pośredni posiadany poprzez Trimtab),

Arteria Logistics Sp. z o.o. – jednostka zależna w 100%, (udział pośredni poprzez udziały posiadane przez Sellpoint Sp. z o.o.)

Contact Center Sp. zo.o. – jednostka zależna w 100% (konsolidacja od 1 października 2015 roku).

BPO Management Sp. z o.o. – jednostka zależna w 100%.

Arteria G Partner Sp. z o.o.- jednostka zależna w 100%.

Wszystkie powyższe jednostki zostały objęte metodą konsolidacji pełnej.

5.2Założenie kontynuowania działalności

Niniejsze skonsolidowane sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej w dającej się przewidzieć przyszłości przez Grupę oraz wszystkie jednostki tworzące Grupę Kapitałową. Zarząd Jednostki Dominującej na dzień zatwierdzenia niniejszego sprawozdania nie stwierdza istnienia istotnych faktów i okoliczności, które wskazywałyby na zagrożenie możliwości kontynuowania działalności.

Zarząd Spółki przeprowadził analizę dotyczącą możliwości kontynuowania działalności przez Spółkę i Grupę Kapitałową. Przy następujących założeniach nie stwierdzono zagrożenia możliwości kontynuowania działalności:

Zarząd sporządził budżet wyników i przepływów pieniężnych na rok 2021 i lata kolejne. Na podstawie niniejszych analiz nie stwierdzono istotnego ryzyka utraty płynności przez Spółkę i Grupę Kapitałową.

Założono dobrą i niepogorszoną kondycję finansową spółek zależnych i stowarzyszonych.

Założono kontynuację współpracy z głównymi odbiorcami i dostawcami usług.

Założono przedłużenie krótkoterminowego finansowania w ramach Spółki i Grupy Kapitałowej na przynajmniej kolejne 12 miesięcy.

Założono terminową spłacalność należności i pożyczek udzielonych w ramach Spółki i jednostek tworzących Grupę Kapitałową.

5.3Podstawa prawna sporządzenia sprawozdania finansowego – zgodność z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej (MSSF)

Niniejsze sprawozdanie finansowe zostało przygotowane przy zastosowaniu zasad rachunkowości, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej, które zostały zatwierdzone przez Unię Europejską.

Jednocześnie sprawozdanie finansowe zostało przygotowane zgodnie z wymogami określonymi przez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 marca 2018 r. w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim (Dz.U. 2018 poz. 757)

Zasady (polityka) rachunkowości zastosowane do sporządzenia sprawozdania finansowego za 2021 rok są spójne z tymi, które zastosowano przy sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego za 2020 rok; zastosowano takie same zasady dla okresu bieżącego i porównywalnego.

5.4. Stosowane zasady konsolidacji

Niniejsze skonsolidowane sprawozdanie finansowe obejmuje sprawozdanie finansowe Jednostki Dominującej, sprawozdania finansowe jej jednostek zależnych oraz udziały w jednostkach współkontrolowanych. Sprawozdania finansowe jednostek zależnych sporządzane są za ten sam okres sprawozdawczy co sprawozdanie Jednostki Dominującej. W celu eliminacji jakichkolwiek rozbieżności w stosowanych zasadach rachunkowości wprowadza się korekty konsolidacyjne. Wszystkie znaczące salda i transakcje pomiędzy jednostkami Grupy, w tym niezrealizowane zyski wynikające z transakcji w ramach Grupy, zostały w całości wyeliminowane. Niezrealizowane straty są eliminowane, chyba że dowodzą wystąpienia utraty wartości.

Jednostki zależne podlegają konsolidacji w okresie od dnia objęcia nad nimi kontroli przez Grupę, a przestają być konsolidowane od dnia ustania kontroli.

Zgodnie z MSSF 10 „Skonsolidowane sprawozdania finansowe” sprawowanie kontroli przez Jednostkę Dominującą ma miejsce wtedy i tylko wtedy, gdy podmiot dominujący jednocześnie:

posiada władzę nad jednostką, w której dokonał inwestycji,

podlega ekspozycji na zmienne zwroty lub posiada prawa do zmiennych zwrotów z tytułu swojego zaangażowania w jednostce, w której dokonał inwestycji, oraz

posiada możliwość wykorzystania władzy nad jednostką, w której dokonał inwestycji, do wywierania wpływu na kwotę zwrotów inwestora.

Dokonując oceny czy Jednostka Dominująca sprawuje kontrolę nad jednostką, w której dokonała inwestycji Zarząd Jednostki Dominującej bierze pod uwagę wszystkie fakty i okoliczności. Grupa dokonuje ponownej oceny, czy sprawuje kontrolę nad daną jednostką, jeżeli fakty i okoliczności wskazują, iż nastąpiła zmiana jednego bądź więcej z trzech elementów kontroli wymienionych powyżej.

Zmiany w udziale własnościowym Jednostki Dominującej, które nie skutkują utratą kontroli nad jednostką zależną są ujmowane jako transakcje kapitałowe. W takich przypadkach, w celu odzwierciedlenia zmian we względnych udziałach w jednostce zależnej, Grupa dokonuje korekty wartości bilansowej udziałów kontrolujących oraz udziałów niekontrolujących. Wszelkie różnice pomiędzy kwotą korekty udziałów niekontrolujących a wartością godziwą kwoty zapłaconej lub otrzymanej odnoszone są na kapitał własny i przypisywane do właścicieli Jednostki Dominującej.

Udziały w jednostkach współkontrolowanych, gdzie Grupa sprawuje współkontrolę są ujmowane metodą praw własności. Przed obliczeniem udziału w aktywach netto wspólnego przedsięwzięcia dokonuje się odpowiednich korekt w celu doprowadzenia danych finansowych tych jednostek do zgodności z MSSF stosowanymi przez Grupę.

Ocena inwestycji w spółki współkontrolowane pod kątem utraty wartości ma miejsce, kiedy istnieją przesłanki wskazujące na to, że nastąpiła utrata wartości lub odpis z tytułu utraty wartości dokonany w latach poprzednich już nie jest wymagany.

5.5. Standardy i interpretacje zastosowane po raz pierwszy

Następujące zmiany do istniejących standardów opublikowanych przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości oraz zatwierdzone przez UE weszły w życie 2021 roku:

•Zmiany do MSSF 4 „Umowy ubezpieczeniowe” – odroczenie zastosowania MSSF 9 „Instrumenty finansowe” – zatwierdzone do stosowania po 1 stycznia 2021 r.

•Zmiany do MSSF 9, MSR 39, MSSF 7, MSSF 4 oraz MSSF 16 – reforma IBOR – zatwierdzone do stosowania po 1 stycznia 2021 r.

•Zmiany do MSSF 16 „Leasing”- uproszczenie dot. zmian wynikających z umów leasingu w związku z COVID-19 – zatwierdzone do stosowania po 1 kwietnia 2021 r.

W/w standardy, interpretacje i zmiany do standardów nie miały istotnego wpływu na dotychczas stosowaną politykę rachunkowości jednostki.

5.6.Standardy i interpretacje, jakie zostały już opublikowane i zatwierdzone przez UE, ale jeszcze nie weszły w życie

Następujące standardy i interpretacje zostały wydane przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości lub Komitet inż. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej, a nie weszły jeszcze w życie:

Zatwierdzone przez RMSR do stosowania po 1 stycznia 2022 r.

•Zmiany do MSSF 3 „Połączenia przedsięwzięć” – aktualizacja referencji do Założeń Koncepcyjnych

•Zmiany do MSR 16 „Rzeczowe aktywa trwałe” – przychody z produktów wyprodukowanych w okresie przygotowywania rzeczowych aktywów trwałych do rozpoczęcia funkcjonowania.

•Zmiany do MSR 37 „Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe” – wyjaśnienia nt. kosztów ujmowanych w analizie, czy umowa jest kontraktem rodzącym obciążenia.

•Roczny program poprawek 2018-2020 – poprawki zawierają wyjaśnienia oraz doprecyzowują wytyczne standardów w zakresie ujmowania oraz wyceny: MSSF 1 „Zastosowanie Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej po raz pierwszy”, MSSF 9 „Instrumenty finansowe”, MSR 41 „Rolnictwo” oraz do przykładów ilustrujących do MSSF 16 „Leasing”.

Zatwierdzone przez RMSR do stosowania po 1 stycznia 2023 r.

•MSSF 17 ,,Umowy ubezpieczeniowe” oraz zmiany do MSSF 17.

•Zmiany do MSR 1 Prezentacja sprawozdań finansowych – klasyfikacja zobowiązań jako krótkoterminowe lub długoterminowe.

•Zmiany do MSR 1 „Prezentacja sprawozdań finansowych” oraz Wytyczne Rady MSSF w zakresie ujawnień dotyczących polityk rachunkowości w praktyce – kwestia istotności w odniesieniu do polityk rachunkowości.

•Zmiany do MSR 8 „Zasady (polityka) rachunkowości, zmiany wartości szacunkowych i korygowanie błędów” – definicja wartości szacunkowych.

•Zmiany do MSR 12 „Podatek dochodowy” – obowiązek ujmowania podatku odroczonego od transakcji tj. leasing.

•Zmiany do MSSF 17 ,,Umowy ubezpieczeniowe” – pierwsze zastosowanie MSSF 17 i MSSF 9 – informacje porównawcze.

Daty wejścia w życie są datami wynikającymi z treści standardów ogłoszonych przez Radę inż. Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej. Daty stosowania standardów w Unii Europejskiej mogą różnić się od dat stosowania wynikających z treści standardów i są ogłaszane w momencie zatwierdzenia do stosowania przez Unię Europejską.

Spółka zamierza wdrożyć postanowienia standardów bądź interpretacji po raz pierwszy w terminach zgodnych ze wskazanymi przez właściwe rozporządzenia. Spółka jest w trakcie analizy, w jaki sposób wprowadzenie powyższych standardów i interpretacji może wpłynąć na sprawozdanie finansowe oraz na stosowane przez Spółkę zasady (politykę) rachunkowości.

5.7.Opis istotnych zasad rachunkowości stosowanych przez spółkę

1.Przychody netto ze sprzedaży oraz koszty ich uzyskania

Przychody są ujmowane w takiej wysokości, w jakiej jest prawdopodobne, że Spółka uzyska korzyści ekonomiczne związane z daną transakcją oraz gdy kwotę przychodów można wycenić w wiarygodny sposób. Przychody są rozpoznawane po pomniejszeniu o podatek od towarów i usług (VAT) i podatek akcyzowy oraz rabaty (dyskonta, premie, bonusy).

Zaprezentowane w sprawozdaniu z całkowitych dochodów przychody ze sprzedaży wykazano w oparciu o zaliczone do odpowiednich okresów sprawozdawczych wielkości sprzedaży ustalonej na podstawie wystawionych faktur potwierdzonych przez odbiorców, rozliczenia kontraktów długoterminowych oraz szacunki w stosunku do przychodów. Sprzedaż wykazano w wartości netto, to jest po potrąceniu podatku od towarów i usług.

Wysokość przychodów ustala się według wartości godziwej zapłaty otrzymanej bądź należnej. Przychody wycenia się według wartości zdyskontowanej, w przypadku, gdy wpływ zmian wartości pieniądza w czasie jest istotny. W przypadku ujmowania przychodów w wartości zdyskontowanej, wartość dyskonta jest odnoszona stosownie do upływu czasu, jako zwiększenie wartości należności, a drugostronnie jako przychody finansowe.

Do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży zalicza się wszystkie koszty związane z podstawową działalnością z wyjątkiem pozostałych kosztów operacyjnych, kosztów finansowych i strat nadzwyczajnych. Koszty zawierają podatek VAT tylko w tej części, w której zgodnie z obowiązującymi przepisami podatek ten nie podlega odliczeniu.

Zarówno przychody, jak i koszty ich uzyskania ujęte są w odpowiednich okresach sprawozdawczych, których dotyczą, niezależnie od daty otrzymania bądź dokonania płatności.

2.Przychody z tytułu świadczonych usług

Przychody z tytułu umów o świadczenie usług ujmuje się poprzez odniesienie do stopnia zaawansowania realizacji danej umowy. Przychody uznane na koniec okresu sprawozdawczego, a niezafakturowane w tym samym roku obrotowym mają odniesienie w wyniku roku obrotowego. Nie uznaje się za przychody z tytułu usług: otrzymanych zaliczek, zafakturowanych usług świadczonych w przyszłych okresach.

3.Przychody z umów z klientami (MSSF 15)

MSSF 15 ustanawia tzw. „Model Pięciu Kroków” rozpoznawania przychodów wynikających z umów z klientami. Zgodnie z MSSF 15 przychody ujmuje się w kwocie wynagrodzenia, które – zgodnie z oczekiwaniem jednostki – przysługuje jej w zamian za przekazanie przyrzeczonych dóbr lub usług klientowi.

Jeżeli umowa zawiera tylko jedno zobowiązanie do wykonania świadczenia – sprzedaż towaru, przychód jest rozpoznawany w określonym momencie, tj. gdy klient uzyska kontrolę nad towarem (co do zasady w momencie dostawy). W konsekwencji, wpływ przyjęcia MSSF 15 na moment ujmowania przychodu z tytułu takich umów nie jest istotny.

Niektóre umowy z klientami zawierają kwoty zmienne wynagrodzenia w związku z udzielaniem upustów, rabatów, zwrotu wynagrodzenia, kredytów, ustępstw cenowych, dodatków, premii za wyniki, nakładaniem kar.

Zgodnie z MSSF 15, jeśli wynagrodzenie określone w umowie obejmuje kwotę zmienną, jednostka oszacowuje kwotę wynagrodzenia, do którego będzie uprawniona w zamian za przekazanie przyrzeczonych dóbr lub usług na rzecz klienta i zalicza do ceny transakcyjnej część lub całość kwoty wynagrodzenia zmiennego wyłącznie w takim zakresie, w jakim istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że nie nastąpi odwrócenie znaczącej części kwoty wcześniej ujętych skumulowanych przychodów w momencie, kiedy ustanie niepewność co do wysokości wynagrodzenia zmiennego.

Zgodnie z MSSF 15, Spółka ocenia czy umowa zawiera istotny element finansowania. Spółka zdecydowała się skorzystać z praktycznego rozwiązania, zgodne z którym nie koryguje przyrzeczonej kwoty wynagrodzenia o wpływ istotnego elementu finansowania, jeśli w momencie zawarcia umowy oczekuje, że okres od momentu przekazania przyrzeczonego dobra lub usługi klientowi do momentu zapłaty za dobro lub usługę przez klienta wyniesie nie więcej niż jeden rok. Dlatego też, dla krótkoterminowych zaliczek Spółka nie wydzieliła istotnego elementu finansowania.

4.Przyjęta metoda rozliczania kontraktów długoterminowych

Spółka realizuje długoterminowe kontrakty na świadczenie usług. Z uwagi na fakt, że na koniec każdego okresu sprawozdawczego można w sposób wiarygodny oszacować stopień faktycznego zaawansowania prac, do rozliczania kontraktów długoterminowych dopuszcza się przyjęcie przychodowej metody określenia stopnia zaawansowania robót (udział ustalonej wartości wykonanych prac w cenach sprzedaży netto w odniesieniu do kwoty całkowitego przychodu z umowy). Wartość faktycznie wykonanych prac (należne przychody z tytułu faktycznego zaawansowania kontraktu) ustalana jest indywidualnie dla poszczególnych kontraktów na podstawie jednej z poniższych metod:

–liczby dni faktycznie przepracowanych przez konsultantów (ekspertów) do liczby dni ogółem zaplanowanych do wykonania usługi (kontraktu),

–liczby faktycznie przepracowanych godzin przez poszczególnych konsultantów do liczby godzin ogółem zaplanowanych do wykonania usługi,

–wykonania poszczególnych etapów prac przyjętych na podstawie ustalonego harmonogramu wykonania prac.

Poszczególne etapy mogą być ustalane na podstawie jednej z poniższych metod:

–przypisania poszczególnym etapom częściowych wartości przychodów wynikających z umowy,

–przypisania poszczególnym etapom wykonania prac określonych stopni (procentowych) zaawansowania robót,

–stopniem zaawansowania wykonania budżetu kosztowego ustalonego dla danego projektu.

Wiarygodnie oszacowaną wartość zaawansowania wykonanych prac ujmuje się przychody oraz należności na dzień bilansowy. W przypadku braku możliwości ustalenia przychodu na podstawie w/w metod Spółka uznaje przychód jedynie w wysokości do faktycznie poniesionego kosztu. Jeżeli oczekiwane jest, że na kontrakcie będzie zrealizowana strata, jest ona ujmowana niezwłocznie w wyniku finansowym danego okresu.

5.Pozostałe przychody i koszty operacyjne

Pozostałe przychody i koszty operacyjne obejmują ogół przychodów i kosztów niezwiązanych bezpośrednio ze zwykłą działalnością operacyjną, a wywierających wpływ na wynik finansowy.

6.Przychody z tytułu wynajmu

Przychody z tytułu wynajmu nieruchomości inwestycyjnych ujmowane są metodą liniową przez okres wynajmu w stosunku do otwartych umów.

7.Przychody z tytułu dywidend

Dywidendy są ujmowane w momencie ustalenia praw akcjonariuszy lub udziałowców do ich otrzymania.

8.Przychody i koszty finansowe

Przychody i koszty finansowe stanowią wynik operacji finansowych. Przychody finansowe obejmują otrzymane lub należne odsetki od środków na rachunkach bankowych, nadwyżkę dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi. Koszty finansowe obejmują nadwyżkę ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi, zapłacone lub naliczone odsetki oraz prowizje bankowe.

9.Przychody z tytułu odsetek

Przychody z tytułu odsetek są ujmowane sukcesywnie w miarę ich narastania (z uwzględnieniem metody efektywnej stopy procentowej, stanowiącej stopę dyskontującą przyszłe wpływy gotówkowe przez szacowany okres użytkowania instrumentów finansowych) w stosunku do wartości bilansowej netto danego składnika aktywów finansowych

10.Obowiązkowe obciążenie wyniku finansowego

Obowiązkowym obciążeniem wyniku finansowego jest podatek dochodowy od osób prawnych oraz płatności z nim zrównane na podstawie odrębnych przepisów. Podatek dochodowy ujmowany w sprawozdaniu z całkowitych dochodów obejmuje część bieżącą i odroczoną. Ta ostatnia stanowi różnicę pomiędzy stanem rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego na koniec i początek okresu sprawozdawczego z wyjątkiem tej różnicy, która została odniesiona na kapitał.

11.Podatek dochodowy

Podstawowa działalność Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

W celu prawidłowego ustalania opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w planie kont Spółki zostały wyróżnione konta analityczne grupujące koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, koszty zwiększające podstawę opodatkowania oraz konta grupujące przychody nie stanowiące przychodów podatkowych, a także kwoty podwyższające przychody podatkowe.

12.Ustalenie aktywa i rezerwy z tytułu podatku odroczonego

W związku z przejściowymi różnicami między wykazaną w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w latach przyszłych, Spółka tworzy rezerwę i ustala aktywa z tytułu podatku odroczonego.

Na potrzeby sprawozdawczości finansowej, rezerwa na podatek dochodowy jest tworzona metodą zobowiązań bilansowych w stosunku do wszystkich różnic przejściowych występujących na dzień bilansowy między wartością podatkową aktywów i pasywów a ich wartością bilansową wykazaną w sprawozdaniu finansowym.

Rezerwa na podatek odroczony ujmowana jest w odniesieniu do wszystkich dodatnich różnic przejściowych:

z wyjątkiem sytuacji, gdy rezerwa na podatek odroczony powstaje w wyniku początkowego ujęcia wartości firmy lub początkowego ujęcia składnika aktywów bądź zobowiązania przy transakcji niestanowiącej połączenia jednostek gospodarczych i w chwili jej zawierania niemającej wpływu ani na wynik finansowy brutto, ani na dochód do opodatkowania czy stratę podatkową oraz

w przypadku dodatnich różnic przejściowych wynikających z inwestycji w jednostkach zależnych lub stowarzyszonych i udziałów we wspólnych przedsięwzięciach – z wyjątkiem sytuacji, gdy terminy odwracania się różnic przejściowych podlegają kontroli inwestora i gdy prawdopodobne jest, iż w dającej się przewidzieć przyszłości różnice przejściowe nie ulegną odwróceniu.

aktywa z tytułu podatku odroczonego ujmowane są w odniesieniu do wszystkich ujemnych różnic przejściowych, jak również niewykorzystanych aktywów podatkowych i niewykorzystanych strat podatkowych przeniesionych na następne lata, w takiej wysokości, w jakiej jest prawdopodobne, że zostanie osiągnięty dochód do opodatkowania, który pozwoli wykorzystać ww. różnice, aktywa i straty:

z wyjątkiem sytuacji, gdy aktywa z tytułu odroczonego podatku dotyczące ujemnych różnic przejściowych powstają w wyniku początkowego ujęcia składnika aktywów bądź zobowiązania przy transakcji niestanowiącej połączenia jednostek gospodarczych i w chwili jej zawierania nie mają wpływu ani na wynik finansowy brutto, ani na dochód do opodatkowania czy stratę podatkową oraz

w przypadku ujemnych różnic przejściowych z tytułu inwestycji w jednostkach zależnych lub stowarzyszonych oraz udziałów we wspólnych przedsięwzięciach, składnik aktywów z tytułu odroczonego podatku jest ujmowany w bilansie jedynie w takiej wysokości, w jakiej jest prawdopodobne, iż w dającej się przewidzieć przyszłości ww. różnice przejściowe ulegną odwróceniu i osiągnięty zostanie dochód do opodatkowania, który pozwoli na potrącenie ujemnych różnic przejściowych.

Wartość bilansowa składnika aktywów z tytułu odroczonego podatku jest weryfikowana na każdy dzień bilansowy i ulega stosownemu obniżeniu o tyle, o ile przestało być prawdopodobne osiągnięcie dochodu do opodatkowania wystarczającego do częściowego lub całkowitego zrealizowania składnika aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego oraz rezerwy na podatek odroczony wyceniane są z zastosowaniem stawek podatkowych, które według przewidywań będą obowiązywać w okresie, gdy składnik aktywów zostanie zrealizowany lub rezerwa rozwiązana, przyjmując za podstawę stawki podatkowe (i przepisy podatkowe) obowiązujące na dzień bilansowy lub takie, których obowiązywanie w przyszłości jest pewne na dzień bilansowy.

13.Rzeczowe aktywa trwałe

Rzeczowe aktywa trwałe to środki trwałe, które są utrzymywane przez jednostkę gospodarczą w celu wykorzystania ich w procesie produkcyjnym lub przy dostawach towarów i świadczeniu usług oraz którym towarzyszy oczekiwanie, iż będą wykorzystywane przez czas dłuższy niż jeden okres.

Rzeczowe aktywa trwałe wykazywane są według ceny nabycia/kosztu wytworzenia pomniejszonych o umorzenie oraz wszelkie odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości. Wartość początkowa środków trwałych obejmuje ich cenę nabycia powiększoną o wszystkie koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do używania. W skład kosztu wchodzi również koszt wymiany części składowych maszyn i urządzeń w momencie poniesienia, jeśli spełnione są kryteria rozpoznania. Koszty poniesione po dacie oddania środka trwałego do używania, takie jak koszty konserwacji i napraw, obciążają wynik finansowy w momencie ich poniesienia.

Wycena na dzień przyjęcia

Wartość początkową rzeczowych aktywów trwałych stanowi cena nabycia lub koszt wytworzenia.

Wycena po początkowym ujęciu

Na dzień bilansowy środki trwałe, z wyłączeniem gruntów, wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu utraty wartości.

Koszty poniesione po początkowym ujęciu (wprowadzeniu środka trwałego do użytkowania) takie jak koszty napraw, przeglądów, opłaty eksploatacyjne, wpływają na wynik finansowy okresu sprawozdawczego, w którym zostały poniesione. Koszty, w przypadku których możliwe jest wykazanie, że powodują one zwiększenie oczekiwanych przyszłych korzyści ekonomicznych z tytułu posiadania danego środka trwałego ponad korzyści przyjmowane pierwotnie, zwiększają wartość tego środka trwałego.

Amortyzacja środków trwałych

Metodę amortyzacji liniowej stosuje się do wszystkich rzeczowych aktywów trwałych, chyba, że zachodzą przesłanki pozwalające uznać, że zastosowanie innej metody amortyzacji pozwoliłoby na rzetelniejsze odzwierciedlenie zarówno korzyści ekonomicznych czerpanych z danego środka trwałego jak i jego zużycia.

Ujęte w ewidencji księgowej Spółki środki trwałe amortyzowane są przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z szacowanego okresu użytkowania, który dla poszczególnych grup wynosi przykładowo:

Amortyzacja zostaje naliczana od momentu oddania środka trwałego do użytkowania.

Poprawność stosowanych stawek amortyzacji rzeczowych aktywów trwałych jest okresowo (nie rzadziej niż na koniec każdego roku obrotowego) weryfikowana. Weryfikacja ta polega na analizie okresów użytkowania wszystkich środków trwałych kontrolowanych przez Spółkę. Zmiany stawek amortyzacyjnych dokonywane są od okresu, w którym stwierdzono zmianę okresu użytkowania.

Aktualizacja środków trwałych z tytułu utraty wartości

Weryfikacja rzeczowych aktywów trwałych pod kątem utraty wartości następuje, jeżeli zaistniały zdarzenia bądź zaszły zmiany wskazujące na to, że wartość bilansowa rzeczowych aktywów trwałych może nie być możliwa do odzyskania. Weryfikacja następuje nie rzadziej niż na koniec każdego roku obrotowego.

Jeżeli istnieją przesłanki wskazujące na to, że wartość bilansowa przekracza szacowaną wartość odzyskiwalną, wówczas wartość aktywów bądź ośrodków wypracowujących środki pieniężne jest przez Spółkę obniżana do poziomu wartości odzyskiwalnej.

Jeżeli istnieją przesłanki wskazujące na to, że mogła nastąpić utrata wartości, a wartość bilansowa przekracza szacowaną wartość odzyskiwalną, wówczas wartość tych aktywów bądź ośrodków wypracowujących środki pieniężne, do których te aktywa należą jest obniżana do poziomu wartości odzyskiwalnej. Wartość odzyskiwalna odpowiada wyższej z następujących dwóch wartości: wartości godziwej pomniejszonej o koszty sprzedaży lub wartości użytkowej.

Przy ustalaniu wartości użytkowej, szacowane przyszłe przepływy pieniężne są dyskontowane do wartości bieżącej przy zastosowaniu stopy dyskontowej brutto, odzwierciedlającej aktualne oceny rynkowe wartości pieniądza w czasie oraz ryzyka związanego z danym składnikiem aktywów. W przypadku składnika aktywów, który nie generuje wpływów pieniężnych w sposób znacząco samodzielny, wartość odzyskiwalna jest ustalana dla ośrodka wypracowującego środki pieniężne, do którego ten składnik należy.

Odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości są ujmowane w wyniku finansowym w pozycji pozostałe koszty operacyjne.

Dana pozycja rzeczowych aktywów trwałych może zostać usunięta z bilansu po dokonaniu jej zbycia lub w przypadku, gdy nie są spodziewane żadne ekonomiczne korzyści wynikające z dalszego użytkowania takiego składnika aktywów.

Wszelkie zyski lub straty wynikające z usunięcia danego składnika aktywów z bilansu (obliczone jako różnica pomiędzy ewentualnymi wpływami ze sprzedaży netto a wartością bilansową danej pozycji) są ujmowane w rachunku zysków i strat w okresie, w którym dokonano takiego usunięcia.

Wartość końcową, okres użytkowania oraz metodę amortyzacji składników aktywów weryfikuje się, i w razie konieczności – koryguje, na koniec każdego roku obrotowego.

14.Wartości niematerialne

Jako wartości niematerialne Spółka wykazuje przede wszystkim oprogramowanie komputerowe i prace rozwojowe.

Prace badawcze są nowatorskim i zaplanowanym poszukiwaniem rozwiązań podjętym z zamiarem zdobycia nowej wiedzy naukowej i technicznej. Nakłady poniesione na prace badawcze (lub na realizację etapu prac badawczych przedsięwzięcia prowadzonego we własnym zakresie) ujmowane są w kosztach okresu w momencie ich poniesienia.

Jeśli nie jest możliwe oddzielenie etapu prac badawczych od etapu prac rozwojowych przedsięwzięcia prowadzącego do wytworzenia składnika wartości niematerialnych, to nakłady takie Spółka traktuje, jak gdyby zostały poniesione wyłącznie na etapie prac badawczych.

Prace rozwojowe są praktycznym zastosowaniem odkryć badawczych lub też osiągnięć innej wiedzy w planowaniu lub projektowaniu produkcji nowych lub znacznie udoskonalonych materiałów, urządzeń, produktów, procesów technologicznych, systemów lub usług, które mają miejsce przed rozpoczęciem produkcji seryjnej lub zastosowaniem.

Koszty zarówno zakończonych jak i kontynuowanych prac rozwojowych zalicza się do wartości niematerialnych i prawnych.

Wartości niematerialne, powstałe w wyniku prac rozwojowych (lub realizacji etapu prac rozwojowych przedsięwzięcia prowadzonego we własnym zakresie) Spółka ujmuje wtedy, gdy:

istnieje możliwość, z technicznego punktu widzenia, ukończenia składnika wartości niematerialnych tak, aby nadawał się do użytkowania lub sprzedaży,

istnieje zamiar ukończenia składnika wartości niematerialnych oraz zamiar jego użytkowania lub sprzedaży,

można udowodnić zdolność składnika wartości niematerialnych i prawnych do użytkowania lub sprzedaży,

można wskazać sposób, w jaki składnik wartości niematerialnych będzie wytwarzał prawdopodobne przyszłe korzyści ekonomiczne. Między innymi jednostka udowodni istnienie rynku na produkty powstające dzięki składnikowi wartości niematerialnych lub na sam składnik,

można udowodnić dostępność stosownych środków technicznych, finansowych i innych, które mają służyć ukończeniu prac rozwojowych oraz Użytkowaniu lub sprzedaży składnika wartości niematerialnych oraz

istnieje możliwość wiarygodnego ustalenia nakładów poniesionych w czasie prac rozwojowych, które można przyporządkować temu składnikowi wartości niematerialnych.

Zakończone prace rozwojowe obejmują wytworzone oprogramowanie, które sprzedawane jest w formie licencji lub jest niezbędne do świadczenia innych usług. Wycenione są one w wysokości poniesionych na ich wytworzenie kosztów pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne. Wytworzone oprogramowanie komputerowe przeznaczone do sprzedaży amortyzowane jest przy zastosowaniu metody liniowej. Okres amortyzacji jednostka ustala indywidualnie dla każdego rodzaju oprogramowania.

Wycena wartości niematerialnych i prawnych na dzień przyjęcia

Wartość początkową wartości niematerialnych stanowi cena nabycia lub koszt wytworzenia. Po ujęciu początkowym, wartości niematerialne są wykazywane w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia pomniejszonym o umorzenie i odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości.

Wycena wartości niematerialnych i prawnych po początkowym ujęciu

Na dzień bilansowy wartości niematerialne wycenia się według cen nabycia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe, a także o odpisy z tytułu utraty wartości.

Amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych

Spółka stosuje liniową metodę amortyzacji wartości niematerialnych.

Amortyzacja następuje począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość niematerialną

przyjęto do użytkowania według następujących, przykładowych, stawek amortyzacyjnych:

Stawki amortyzacyjne ustala się z uwzględnieniem okresu ekonomicznej użyteczności. Okresy ekonomicznej użyteczności podlegają okresowej weryfikacji (nie rzadziej niż na koniec każdego roku obrotowego). Spółka ustala, czy okres użytkowania wartości niematerialnych jest ograniczony, czy nieokreślony. Wartości niematerialne o ograniczonym okresie użytkowania są amortyzowane przez okres użytkowania oraz poddawane testom na utratę wartości każdorazowo, gdy istnieją przesłanki wskazujące na utratę ich wartości.

Zmiany w oczekiwanym okresie użytkowania lub oczekiwanym sposobie konsumowania korzyści ekonomicznych pochodzących z danego składnika aktywów są ujmowane poprzez zmianę odpowiednio okresu lub metody amortyzacji, i traktowane jak zmiany wartości szacunkowych.

Aktualizacja wartości niematerialnych i prawnych z tytułu utraty wartości

Spółka dokonuje weryfikacji wartości niematerialnych pod kątem utraty wartości, jeżeli zaistniały zdarzenia bądź zaszły zmiany wskazujące na to, że wartość bilansowa wartości niematerialnych i prawnych może nie być możliwa do odzyskania. Weryfikacja następuje jednak nie rzadziej, niż na koniec każdego roku obrotowego.

Odpis amortyzacyjny składników wartości niematerialnych o ograniczonym okresie użytkowania ujmuje się w kosztach w ciężar tej kategorii, która odpowiada funkcji danego składnika wartości niematerialnych.

15.Wartość firmy

Wartość firmy wykazywana jest jako odrębny składnik wartości niematerialnych.

Wartość firmy wycenia się początkowo według jej ceny nabycia stanowiącej nadwyżkę kosztu połączenia jednostek gospodarczych nad udziałem jednostki przejmującej w wartości godziwej netto możliwych do zidentyfikowania aktywów, zobowiązań i zobowiązań warunkowych. Nadwyżka udziału jednostki przejmującej w wartości godziwej netto możliwych do zidentyfikowania aktywów, zobowiązań i zobowiązań warunkowych nad kosztem połączenia jest odnoszona do rachunku zysków i strat.

Po początkowym ujęciu, wartość firmy jest wykazywana według ceny nabycia pomniejszonej o wszelkie skumulowane odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości. Spisanie tej nadwyżki musi być poprzedzone ponowną wyceną kosztu połączenia oraz wartości godziwej netto możliwych do zidentyfikowania aktywów, zobowiązań i zobowiązań warunkowych. Test na utratę wartości firmy przeprowadza się co najmniej raz na rok.

Wartość firmy nie podlega amortyzacji.

Na dzień przejęcia nabyta wartość firmy jest alokowana do każdego z ośrodków wypracowujących środki pieniężne, które mogą skorzystać z synergii połączenia. Utrata wartości ustalana jest poprzez oszacowanie odzyskiwalnej wartości ośrodka wypracowującego środki pieniężne, którego dotyczy dana wartość firmy.

W przypadku, gdy odzyskiwalna wartość ośrodka wypracowującego środki pieniężne jest niższa niż wartość bilansowa, ujęty zostaje odpis z tytułu utraty wartości. W przypadku, gdy wartość firmy stanowi część ośrodka wypracowującego środki pieniężne i dokonana zostanie sprzedaż części działalności w ramach tego ośrodka, przy ustalaniu zysków lub strat ze sprzedaży takiej działalności wartość firmy związana ze sprzedaną działalnością zostaje włączona do jej wartości bilansowej. W takich okolicznościach sprzedana wartość firmy jest ustalana na podstawie względnej wartości sprzedanej działalności i wartości zachowanej części ośrodka wypracowującego środki pieniężne.

16.Instrumenty finansowe (MSSF 9)

Wycena aktywów i zobowiązań finansowych

Spółka kwalifikuje aktywa finansowe do jednej z kategorii:

wyceniane według zamortyzowanego kosztu,

wyceniane w wartości godziwej przez inne całkowite dochody,

wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy,

instrumenty finansowe zabezpieczające.

Spółka kwalifikuje dłużne aktywa finansowe do odpowiedniej kategorii w zależności od modelu biznesowego zarządzania aktywami finansowymi oraz od charakterystyki umownych przepływów pieniężnych dla danego składnika aktywów finansowych.

Spółka jako aktywa wyceniane w zamortyzowanym koszcie klasyfikuje należności z tytułu dostaw i usług, pożyczki udzielone, pozostałe należności finansowe oraz środki pieniężne i ich ekwiwalenty.

W momencie początkowego ujęcia, Spółka klasyfikuje instrumenty kapitałowe, tj. akcje i udziały w jednostkach pozostałych, do kategorii instrumentów finansowych wycenianych według zamortyzowanego kosztu.

Spółka klasyfikuje do aktywów wycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy instrumenty pochodne niewyznaczone dla celów rachunkowości zabezpieczeń oraz pozycje zabezpieczane, które podlegają wycenie zgodnie z zasadami rachunkowości zabezpieczeń.

Spółka kwalifikuje zobowiązania finansowe do jednej z kategorii:

wyceniane według zamortyzowanego kosztu,

wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy,

instrumenty finansowe zabezpieczające.

Spółka jako zobowiązania wyceniane w zamortyzowanym koszcie klasyfikuje zobowiązania z tytułu dostaw i usług, kredyty, pożyczki oraz obligacje. Zobowiązania z tytułu instrumentów pochodnych niewyznaczonych dla celów rachunkowości zabezpieczeń Spółka klasyfikuje jako wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy.

Spółka do kategorii instrumentów finansowych zabezpieczających kwalifikuje aktywa i zobowiązanie finansowe stanowiące instrumenty pochodne zabezpieczające przepływy pieniężne i zabezpieczające wartość godziwą.

Wycena aktywów finansowych według zamortyzowanego kosztu

Spółka do wyceny aktywów finansowych wycenianych w zamortyzowanym koszcie stosuje metodę efektywnej stopy procentowej.

Należności z tytułu dostaw i usług po początkowym ujęciu wycenia się w wysokości zamortyzowanego kosztu przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej, z uwzględnieniem odpisów z tytułu utraty wartości, przy czym należności z tytułu dostaw i usług z datą zapadalności poniżej 12 miesięcy od dnia powstania (tj. niezawierające elementu finansowania) i nieprzekazywane do faktoringu, nie podlegają dyskontowaniu i są wyceniane w wartości nominalnej.

Utrata wartości aktywów finansowych

Model utraty wartości bazuje na kalkulacji strat oczekiwanych. Najistotniejszą pozycją aktywów finansowych w sprawozdaniu finansowym Spółki, która podlega nowym zasadom kalkulacji oczekiwanych strat kredytowych są należności handlowe z tytułu dostaw i usług.

Spółka stosuje następujące modele wyznaczania odpisów z tytułu utraty wartości:

model ogólny (podstawowy),

model uproszczony.

Model ogólny jest stosowany przez Spółkę dla aktywów finansowych wycenianych wg zamortyzowanego kosztu – innych, niż należności z tytułu dostaw i usług.

W modelu ogólnym Spółka monitoruje zmiany poziomu ryzyka kredytowego związanego z danym składnikiem aktywów finansowych oraz klasyfikuje aktywa finansowe do jednego z trzech etapów wyznaczania odpisów z tytułu utraty wartości w oparciu o obserwację zmiany poziomu ryzyka kredytowego w stosunku do początkowego ujęcia instrumentu.

W zależności od zaklasyfikowania do poszczególnych etapów, odpis z tytułu utraty wartości jest szacowany w horyzoncie 12-miesięcy (etap 1) lub w horyzoncie życia instrumentu (etap 2 oraz etap 3).

Na każdy dzień kończący okres sprawozdawczy Spółka dokonuje analizy wystąpienia przesłanek skutkujących zaklasyfikowaniem aktywów finansowych do poszczególnych etapów wyznaczania odpisu z tytułu utraty wartości. Przesłanki mogą obejmować inż. zmiany ratingu dłużnika, poważne problemy finansowe dłużnika, wystąpienie istotnej niekorzystnej zmiany w jego środowisku ekonomicznym, prawnym lub rynkowym.

Dla celów oszacowania oczekiwanej straty kredytowej Spółka wykorzystuje poziomy prawdopodobieństwa niewypłacalności na bazie rynkowych kwotowań kredytowych instrumentów pochodnych, dla podmiotów o danym ratingu i z danego sektora.

Spółka uwzględnia informacje dotyczące przyszłości w stosowanych parametrach modelu szacowania strat oczekiwanych poprzez kalkulację parametrów prawdopodobieństwa niewypłacalności w oparciu o bieżące kwotowania rynkowe.

Model uproszczony jest stosowany przez Spółkę dla należności z tytułu dostaw i usług.

W modelu uproszczonym Spółka nie monitoruje zmian poziomu ryzyka kredytowego w trakcie życia instrumentu. Spółka szacuje oczekiwaną stratę kredytową w horyzoncie do terminu zapadalności instrumentu.

W szczególności, za zdarzenie niewypłacalności Spółka uznaje brak wywiązania się z zobowiązania przez kontrahenta po upływie 180 dni od dnia wymagalności należności.

(Strata)/odwrócenie straty z tytułu utraty wartości instrumentów finansowych

Do (strat)/odwrócenia strat z tytułu utraty wartości instrumentów finansowych zalicza się głównie (straty)/odwrócenia strat z tytułu utraty wartości należności z tytułu dostaw i usług oraz (straty)/odwrócenia strat z tytułu utraty wartości udzielonych pożyczek.

17.Koszty finansowania zewnętrznego

Koszty finansowania zewnętrznego (inż. odsetki od kredytów i pożyczek oraz różnice kursowe od kredytów i pożyczek w walutach obcych), które można bezpośrednio przyporządkować nabyciu lub wytworzeniu składnika aktywów powiększają cenę nabycia lub koszt wytworzenia tego składnika.

Koszty finansowania, których nie można bezpośrednio przyporządkować nabyciu lub wytworzeniu składnika aktywów są ujmowane jako koszty finansowe w rachunku zysków i strat.

18.Leasing (MSSF 16)

MSSF 16 wprowadza jednolity model rachunkowości leasingobiorcy i wymaga, aby leasingobiorca ujmował aktywa i zobowiązania wynikające z każdego leasingu z okresem przekraczającym 12 miesięcy, chyba że bazowy składnik aktywów ma niską wartość. W dacie rozpoczęcia leasingobiorca ujmuje składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania bazowego składnika aktywów oraz zobowiązanie z tytułu leasingu, które odzwierciedla jego obowiązek dokonywania opłat leasingowych.

Leasingobiorca odrębnie ujmuje amortyzację składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania i odsetki od zobowiązania z tytułu leasingu.

Leasingobiorca aktualizuje wycenę zobowiązania z tytułu leasingu po wystąpieniu określonych zdarzeń (inż. zmiany w odniesieniu do okresu leasingu, zmiany w przyszłych opłatach leasingowych wynikającej ze zmiany w indeksie lub stawce stosowanej do ustalenia tych opłat). Co do zasady, leasingobiorca ujmuje aktualizację wyceny zobowiązania z tytułu leasingu jako korektę wartości składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania.

Spółka wycenia składniki aktywów z tytułu prawa do użytkowania według kosztu pomniejszonego o skumulowane odpisy amortyzacyjne oraz straty z tytułu utraty wartości aktywów, skorygowane o aktualizacje wyceny zobowiązania z tytułu leasingu określone w MSSF 16.

19.Zapasy

Zapasy rzeczowych składników majątku obrotowego obejmują towary nabyte celem dalszej odprzedaży. W ciągu roku obrotowego przychody towarów wycenia się według cen nabycia. Rozchód towarów wyceniany jest przy użyciu metody FIFO. Na dzień bilansowy wartość stanu końcowego towarów wycenia się według cen nabycia nie wyższych od ich ceny sprzedaży netto.

Zapasy są wykazywane w wartości netto (pomniejszonej o odpisy aktualizujące). Odpisy aktualizujące wartość zapasów tworzy się w związku z utratą ich wartości, celem doprowadzenia wartości zapasów do poziomu wartości netto możliwej do odzyskania. Odpisy aktualizujące ujmowane są w rachunku zysków i strat w pozycji „koszt własny sprzedaży”. Natomiast odwrócenie odpisu aktualizującego wartość zapasów ujmowane jest jako zmniejszenie kosztu własnego sprzedaży. Wartość odpisu pomniejsza wartość bilansową zapasów objętych odpisem aktualizującym.

20.Kapitały

Kapitał zakładowy wykazywany jest w wysokości wykazywanej w statucie i Krajowym Rejestrze Sądowym.

Zadeklarowane, lecz nie wniesione wkłady kapitałowe ujmuje się jako należne wkłady na poczet kapitału.

Akcje własne oraz należne wpłaty na poczet kapitału akcyjnego pomniejszają wartość kapitału własnego Spółki.

Kapitał z emisji akcji powyżej ich wartości nominalnej stanowią nadwyżki osiągnięte przy emisji, pomniejszone o koszty poniesione w związku z emisją akcji.

Kapitały własne ujmuje się w księgach rachunkowych z podziałem na jego rodzaje i według zasad określonych przepisami prawa i postanowieniami Statutu Spółki.

21.Rezerwy

Rezerwy to zobowiązania, których kwota lub termin zapłaty nie są pewne. Rezerwy tworzy się gdy:

na jednostce ciąży obecny obowiązek (prawny lub zwyczajowo oczekiwany) wynikający z zdarzeń przeszłych,

prawdopodobne jest, że wypełnienie obowiązku spowoduje konieczność wypływu środków zawierających w sobie korzyści ekonomiczne,

można dokonać wiarygodnie szacunku kwoty tego obowiązku.

Rezerwy na świadczenia pracownicze

W przypadku rozwiązania stosunku pracy pracownikom Spółki przysługują świadczenia przewidziane przez obowiązujące w Polsce przepisy prawa pracy, między innymi ekwiwalent z tytułu niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego oraz odszkodowania z tytułu zobowiązania do powstrzymania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy.

Z tego tytułu Spółka tworzy rezerwy na przyszłe świadczenia pracownicze z tytułu niewykorzystanych za poprzednie okresy urlopów i niewypłaconych ekwiwalentów. Rezerwa ta wyliczana jest mnożąc ilość dni niewykorzystanych urlopów przez koszt dzienny wynagrodzenia każdego z pracowników.

Zgodnie z zasadami Spółki dotyczącymi wynagradzania, pracownikom nie przysługuje nagroda z zysku netto, w związku z czym nie tworzy się rezerwy na świadczenia z tego tytułu.

Koszty pozostałych świadczeń pracowniczych są ujmowane w kosztach okresu, w którym zostały zatwierdzone do wypłaty, gdyż zazwyczaj dopiero w momencie zatwierdzenia kwoty do wypłaty możliwe jest wiarygodne określenie kwoty tego świadczenia.

22.Waluta funkcjonalna i waluta prezentacji

Pozycje zawarte w sprawozdaniu finansowym wycenia się w „walucie podstawowego środowiska gospodarczego, w którym Spółka prowadzi działalność” („waluta funkcjonalna”). Dane przedstawione w sprawozdaniu finansowym, o ile nie wskazano inaczej są prezentowane jest w tysiącach złotych polskich (tys. PLN). Złoty polski jest walutą funkcjonalną i walutą prezentacji Spółki.

Transakcje wyrażone w walutach innych niż polski złoty są przeliczane na walutę funkcjonalną według kursu obowiązującego w dniu transakcji. Zyski i straty kursowe z rozliczenia tych transakcji oraz wyceny bilansowej aktywów i zobowiązań pieniężnych wyrażonych w walutach obcych ujmuje się w rachunku zysków i strat, o ile nie odracza się ich w kapitale własnym, gdy kwalifikują się do uznania za zabezpieczenie przepływów pieniężnych i udziałów w aktywach netto.

Na dzień bilansowy aktywa i zobowiązania pieniężne wyrażone w walutach innych niż polski złoty są przeliczane na złote polskie przy zastosowaniu odpowiednio obowiązującego na koniec okresu sprawozdawczego średniego kursu ustalonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.

23.Dokonane osądy i oszacowania

Sporządzenie sprawozdania finansowego zgodnie z MSSF UE wymaga od Zarządu osądów, szacunków i założeń, które mają wpływ na przyjęte zasady oraz prezentowane wartości aktywów, pasywów, przychodów oraz kosztów. Szacunki oraz związane z nimi założenia opierają się na doświadczeniu historycznym oraz innych czynnikach, które są uznawane za racjonalne w danych okolicznościach, a ich wyniki dają podstawę osądu, co do wartości bilansowej aktywów i zobowiązań, która nie wynika bezpośrednio z innych źródeł. Faktyczna wartość może różnić się od wartości szacowanej.

Szacunki i związane z nimi założenia podlegają bieżącej weryfikacji. Zmiana szacunków księgowych jest ujęta w okresie, w którym dokonano zmiany szacunku lub w okresach bieżącym i przyszłych, jeżeli dokonana zmiana szacunku dotyczy zarówno okresu bieżącego, jak i okresów przyszłych.

W szczególności istotne obszary niepewności odnośnie dokonanych szacunków oraz osądy dokonywane przy zastosowaniu zasad rachunkowości, które wywarły najbardziej istotny wpływ na wartości ujęte w sprawozdaniu finansowym, dotyczą:

wartości niematerialnych i wartości firmy (szacunki co do prognoz użytych w testach na utratę wartości oraz szacunki co do zastosowanych stawek amortyzacyjnych w przypadku wartości niematerialnych);

rzeczowych aktywów trwałych (szacunki co do prognoz użytych w testach na utratę wartości oraz szacunki co do zastosowanych stawek amortyzacyjnych);

przychodów ze sprzedaży i należności z tytułu dostaw i usług (szacunki co do kwot szacowanych przychodów w związku z realizowanymi usługami, w tym na podstawie kontraktów długoterminowych);

szacunków dotyczące wartości godziwej i utraty wartości w odniesieniu do aktywów finansowych, w tym udziałów i akcji w jednostkach zależnych;

należności z tytułu dostaw i usług i pozostałe aktywa finansowe, w tym udzielone pożyczki (szacunki co odpisów aktualizujących);

rezerw na zobowiązania oraz zobowiązania handlowe;

aktywa z tytułu podatku odroczonego (po kątem odzyskiwalności aktywów i potencjalnych odpisów aktualizujących).

Profesjonalny osąd

W procesie stosowania polityki (zasad) rachunkowości, oprócz szacunków księgowych, duże znaczenie ma także profesjonalny osąd kierownictwa Spółki. W celu wyeliminowania podstawowych źródeł niepewności występujących na dzień bilansowy, a mających wpływ na sytuację finansową w przyszłości, Spółka korzysta z profesjonalnego osądu kierownictwa w zakresie niżej wymienionych ryzyk mających wpływ na korektę wartości bilansowych aktywów i zobowiązań oraz wyniku finansowego w następnych latach obrachunkowych.

Utrata wartości aktywów

Spółka przeprowadza testy na utratę wartości aktywów. Wymaga to oszacowania wartości użytkowej ośrodków wypracowujących środki pieniężne. Oszacowanie wartości użytkowej polega na ustaleniu przyszłych przepływów pieniężnych generowanych przez ośrodek wypracowujący środki pieniężne i wymaga ustalenia stopy dyskontowej do zastosowania w celu obliczenia bieżącej wartości tych przepływów.

Wartość godziwa instrumentów finansowych

Wartość godziwą instrumentów finansowych, dla których nie istnieje aktywny rynek wycenia się wykorzystując odpowiednie techniki wyceny. Przy wyborze odpowiednich metod i założeń Spółka kieruje się profesjonalnym osądem.

Odpisy aktualizujące wartość należności

Zarząd biorąc pod rozwagę wszystkie okoliczności odnośnie wysokości odpisu na przeterminowane należności oraz po rozpatrzeniu prawdopodobieństwa ich windykacji wycenia na poziomie 100% jako średnie ryzyko, że nie odzyska kwot uznanych jako sporne. Zarząd mając na uwadze skuteczność w windykacji przeterminowanych należności na przestrzeni całej działalności firmy, że poziom założonego odpisu aktualizującego na należności oraz efekty pracy wynajętych kancelarii prawnych odzwierciedla ryzyko dla tej transakcji. Ponieważ ostateczne rozstrzygnięcie zależne jest od wielu czynników, a w wypadku spraw sądowych – od wyroku niezawisłego sądu, możliwość wyegzekwowania spornych kwot nie jest jednak pewna.

6. NOTY I DODATKOWE OBJAŚNIENIA DO SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO

6.1. Przychody ze sprzedaży

Działalność operacyjna Spółki nie ma charakteru sezonowego, ani nie podlega cyklicznym trendom. Niemniej jednak, w szczególności w przypadku rodzajów usług, które są skierowane na rynek konsumencki, można odnotować pewną sezonowość sprzedaży, polegającą na tym, że pierwsze półrocze zwykle należy do okresów mniejszej sprzedaży w zestawieniu ze sprzedażą produktów i usług w drugim półroczu, a zwłaszcza w IV kwartale roku, kiedy sprzedaż detaliczna jest tradycyjnie najwyższa.

6.2. Koszty według rodzaju

6.3. Pozostałe przychody operacyjne

6.4. Pozostała koszty operacyjne

6.5. Przychody finansowe

6.6. Koszty finansowe

6.7. Podatek dochodowy

6.8. Efektywna stopa podatkowa

6.9. Odroczony podatek dochodowy

Spółka dokonuje testów na utratę wartości aktywów do wysokości rezerw z tytułu podatku odroczonego biorąc pod uwagę możliwość ich rozliczenia w kolejnych latach podatkowych i analizuje możliwość odliczenia tych strat

w horyzoncie wynikających z przepisów podatkowych. W okresie sprawozdawczym w przypadku Jednostki Dominującej wystąpiła korekta wysokości rezerw z tytułu podatku odroczonego, która w przyszłości wpłynie na podstawę opodatkowania.

6.10. Rzeczowe aktywa trwałe

Na dzień 31 grudnia 2021 r. nie dokonywano odpisów aktualizujących na rzeczowe aktywa trwałe w Grupie.

W wyniku przeprowadzonego szacunku Zarząd Arteria S.A. nie stwierdził utraty wartości rzeczowych aktywów trwałych, w związku, z czym Grupa nie dokonywała ustalenia ich nowej wartości wyceny.

Grupa rozpoznała celowość zastosowania MSSF 16, z którego wynika brak konieczności dokonania ujęć retrospektywnych w stosunku do umów leasingu obowiązujących w Grupie na dzień bilansowy, w związku z nieistotną wartością umów leasingu w stosunku do posiadanych kapitałów.

Tabela ruchów środków trwałych za okres 1 stycznia 2021 r. – 31 grudnia 2021 r.

Tabela ruchów środków trwałych za okres 1 stycznia 2020 r. – 31 grudnia 2020 r.